დაავადებული ეკონომიკა შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს გაერთიანებული სამეფოს 360000 მოქალაქეზე, რომლებიც ამჟამად ცხოვრობენ. ევროსტატის მიერ გამოქვეყნებული მონაცემების მიხედვით, ესპანეთის სტატისტიკური ოფისი 2021 წლის მესამე კვარტალში დაფიქსირდა მეორე ყველაზე მაღალი დეფიციტი ევროკავშირის მასშტაბით და მეოთხე ყველაზე მაღალი მთლიანი ვალი ბლოკში. ქვეყანამ ასევე დააფიქსირა სახელმწიფო ვალის კოეფიციენტის ყველაზე დიდი ზრდა, რომელიც გაიზარდა 7,8 პროცენტით, რაც მას მეოთხე ყველაზე მაღალი თანაფარდობით უკავია სახელმწიფო ვალის მშპ-სთან მთელს ბლოკში.
FullFact-ის მიხედვით, ესპანეთი მასპინძლობს დიდი ბრიტანეთის მოქალაქეთა უდიდეს ჯგუფს ევროკავშირის ყველა ქვეყნიდან.
მხოლოდ ალიკანტეს პროვინციაში - სადაც ესპანეთში მცხოვრები ბრიტანელი ემიგრანტების 25 პროცენტზე მეტი ცხოვრობს - გაერთიანებული სამეფოს მოქალაქეები ყოველწლიურად 1,1 მილიარდი ფუნტის (1,32 მილიარდი ევრო) წვლილს შეიტანენ ეკონომიკაში.
ბრიტანეთის მოქალაქეები ასევე შეადგენენ ესპანეთში ტურისტული ვიზიტების 25 პროცენტს - შვებულების ხარჯები ეკონომიკაში წლიურად 11,7 მილიარდი ფუნტი (14 მილიარდი ევრო) წვლილი შეაქვს.
მაგრამ ეს შეიძლება რისკის ქვეშ აღმოჩნდეს, თუ ესპანეთის ეკონომიკა საკმარისად დიდ გავლენას მოახდენს ემიგრანტთა საზოგადოებაზე.
პრობლემები წარმოიქმნება მას შემდეგ, რაც ევროკავშირის ქვეყნები იბრძვიან კოროვირუსული პანდემიის გავლენისგან გამოჯანმრთელებისთვის.
სამთავრობო ვალის დონე მთელ მსოფლიოში გაიზარდა პანდემიის შედეგად, გლობალური სახელმწიფო ვალი გაიზარდა 13 პროცენტით და 2020 წელს მშპ-ს 97 პროცენტის ახალ რეკორდს მიაღწია.
მოწინავე ეკონომიკებში ის გაიზარდა 16 პროცენტით მშპ-ს 120 პროცენტამდე.
დიდი ბრიტანეთის ეროვნული ვალი გაიზარდა 2 ტრილიონ ფუნტ სტერლინგზე მაღლა.
მთავრობა აპირებს დაფიქსირდეს ბიუჯეტის დეფიციტი £183 მილიარდი ფინანსურ წელს 2022 წლის მარტის ბოლომდე.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს გაცილებით დაბალია, ვიდრე 2020-21 წლები - სადაც გაერთიანებული სამეფოს რეკორდი მშვიდობიან პერიოდში 320 მილიარდი ფუნტი იყო - 2022 წლის მაჩვენებელი იქნება მეორე ყველაზე მაღალი რეკორდი.
ვალის მაღალი დონე შეშფოთების მიზეზი იყო მთელ მსოფლიოში, რადგან სახელმწიფო ვალის წინა ტალღებმა გამოიწვია მნიშვნელოვანი ფინანსური კრიზისი, როგორიცაა ლათინური ამერიკის სავალო კრიზისი 1980-იან წლებში და აღმოსავლეთ აზიის ფინანსური კრიზისი 1990-იანი წლების ბოლოს.
ევროკავშირში ბლოკი ტრადიციულად კარნახობს, რომ მთავრობებს უნდა ეცადონ, რომ სახელმწიფო ვალი არ აღემატებოდეს მშპ-ს 60 პროცენტს.
მაგრამ წესები, რომელიც ცნობილია როგორც სტაბილურობისა და ზრდის პაქტი, შეჩერდა პანდემიის შედეგად.
ისინი შემოიღეს იმისთვის, რომ ხელი შეეშალა მთავრობებს ზედმეტი სესხების აღებაში, რათა დაეცვა ევროს ღირებულება და შენარჩუნდეს ფისკალური სტაბილურობა.
წესები ახლა განიხილება, რადგან სესხის აღების დონე, რომელიც მოხდა პანდემიის დროს, ნიშნავს, რომ ისინი აღარ არის შესაძლებელი.
ასევე სულ უფრო და უფრო აღიარებულია, რომ კლიმატის ცვლილების წინააღმდეგ ბრძოლას შეიძლება დასჭირდეს ინვესტიციების უზარმაზარი დონე ათწლეულების განმავლობაში, რაც ბევრი ამტკიცებს, რომ ევროკავშირის კანონებში უნდა აისახოს.
ევროკომისიის ვიცე-პრეზიდენტმა ვალდის დომბროვსკიმ თქვა: „ჩვენ გვჭირდება ვალის შემცირების სანდო გზები.
„მაგრამ ისინი ასევე უნდა იყვნენ რეალისტები და დაუშვან მწვანე და ციფრული გადასვლა.
ევროსტატის მონაცემებმა აჩვენა, რომ საბერძნეთს ჰქონდა სახელმწიფო ვალის ყველაზე მაღალი თანაფარდობა მშპ-სთან, რომელიც 200.7 პროცენტს შეადგენდა 2021 წლის მესამე კვარტალში.
იტალიას ჰქონდა მეორე ყველაზე მაღალი კოეფიციენტი 155 პროცენტით.
იმავდროულად, პორტუგალია მიჰყვება 130,5 პროცენტით.
საფრანგეთი 116 პროცენტით, ბელგია 111 პროცენტით და კვიპროსი 109 პროცენტით, ყველამ დააფიქსირა ვალის დონე ევროკავშირისა და ევროზონის საშუალოზე მაღალი.
ვალის ყველაზე დაბალი კოეფიციენტის მქონე ქვეყნები იყო ესტონეთი - 20 პროცენტზე ნაკლები - და ბულგარეთი 24 პროცენტით.